Søk
Close this search box.
Søk

Ragnar Opstad

Til ransaking og ettertanke

Å leva før ein er født Ein kan av og til sjå kristelege møteannonsar om ulike tema som skal belysast og talast over; emne som kan vera meir eller mindre aktuelle og meint til hjelp i kristenlivet. Desse tema synest sjeldan å koma inn på korleis ein kan verta ein sann kristen, eller om det å bli født på nytt – eller tale om synd eller om sjølvbedrag. Det gjeld jo kor vi skal tilbringa evigheten! Tenk då å ta feil! Er ikkje slike emne aktuelle nok? Kva kan årsaka vera?

«Isak» i vårt kristenliv

Er det noko vi ikkje vil, så er det å ta imot evangeliet for ingenting. Eit naturleg menneske kan gjerne vilja ta imot evangeliet, men det må vera for noko, der ein sjølv medverkar.

Ransak meg, Gud!

«Ransak meg Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine mangfaldige tankar, sjå om eg er på fortapingsvegen, og lei meg på ævevegen.» Sal 139:23

Kva vi har i Jesu dåp

Eg har nyleg høyrt ein tale av tidlegare bibelskulelærar Øivind Andersen. Eg noterte noko frå slutten av talen som eg vil dela med bladet sine lesarar: «Jesus ble døpt på en syndsbekjennelse. All den synd som er gjort i verden fra Adam og til det siste menneske, bekjenner han som sin.

Falske trøystegrunnar

Før Paulus vart omvendt hadde han mange trøystegrunnar som han sette si lit til. Det er ikkje annleis i vår tid. Når dagen kjem då vi alle skal fram for Gud, «skal mange seia til meg: Herre, Herre! har vi ikkje profetert i ditt namn, drive ut vonde ånder i ditt namn, og gjort mange kraftige gjerningar i ditt namn?» (Mat 7:22).