Ragnar Opstad

«Det luktar alt av han, for han har lege der i fire dagar», vart det sagt om Lasarus. Men på Jesu ord kom han ut. (Joh 11:39-43). Like lite som Lasarus kunne vekkja seg sjølv, kan eit åndeleg dødt menneske gjera det. Jesu ord opna øyro på Lasarus, og hjarta begynte å slå. «Då kom den døde ut», står det. Det er ikkje sikkert at Lasarus kjende seg så fri og glad då han kom tassande ut, sveipt i likklede på hender og føter og med ein sveitteduk bunden om andletet – og beglodd av alle omkringståande. Det hadde vel vore betre å få slå opp augo i himmelen! Men på Jesu ord kom han ut – i den habitten …

«Lasarus, kom ut!» Les mer »

«Å, alle de som tyrstar, kom til vatna! Og de som ingen pengar har, kom, kjøp og et, ja, kom og kjøp utan pengar og utan betaling vin og mjølk!» Jes 55:1 Kva tid kan ein kjøpa utan pengar? Det kan ein gjera når ein ikkje har pengar og alt er gratis. Er det ikkje litt rart at det står «kjøpa», når alt er gratis? Vi er ikkje vane med å få noko utan å gjera opp for oss når vi er ute på handel. Ofte trur vi at slik er det også i Guds rike. For å kunna kjøpa utan pengar og utan betaling, må vi først bli pengelens! Og det kostar! Det kostar alt mitt, det vil seia …

Utan pengar og utan betaling Les mer »

«Vakna du som søv!» Ef 5:14 Guds ord er adressert til alle menneske. Alle har rett til å høyra det, ha det og eiga det. Mange har aldri fått høyra. I vårt folk er dei fleste likegyldige til Guds ord. For andre er Ordet blitt til frelse, og det er desse Gud kan få bruka til å gjera det kjent og berga dei som er på veg mot den evige fortapinga. Skal det skje, må Herren vekkja oss til å sjå den fortvila stillinga kvar ufrelst er i. Deira nød burde vera vår nød. Men det lettaste for oss er å slå lag med profeten Jonas, og finna ein stille plass og leggja seg til å sova. Jesus var ikkje …

Forkynn Guds ord! Les mer »

Kven var det Jesus kom for? Guds ord fortel oss at han kom for å leita opp og frelsa det som var fortapt (Luk 19:10). Vi forstår lite av kva det vil seia å vera fortapt. Reint teoretisk synest vi å kunna skjøna det, men ikkje når det skal anvendast. Då trur vi i utgangspunktet at vi kan omvenda oss og tru på Jesus når det passar oss. Men saka er den at i åndeleg samanheng er eit ufrelst menneske like hjelpelaust som eit dødt menneske (Rom 3:10-18). Den som er frelst og født på ny, har gjort visse erfaringar om nettopp det. Kva kunne vel Adam og Eva gjera til si frelse? Korleis kan då eit fortapt menneske verta …

Det som var fortapt Les mer »

«Altså, liksom éin manns brot vart til fordøming for alle menneske, såleis vart og éin manns rettferdige gjerning til livsens rettferdiggjering for alle menneske.» Rom 5:18 Fallet og oppreisingaKorleis kan ei ugudeleg, fortapt menneskeslekt verta frelst? Det er nemleg vår stilling etter syndefallet. Det er alle menneske sin situasjon. Skal det skje, så må det koma ein redningsmann utanfrå, som kan ta seg av vår sak. Denne redningsmannen er komen og har gjort det ufattelege storverk å forlika oss med Gud. «Men alt dette er av Gud, han som forlikte oss med seg sjølv ved Kristus og gav oss forlikstenesta. Det var Gud som i Kristus forlikte verda med seg sjølv så han ikkje tilreknar dei misgjerningane deira, og la …

«For så elska Gud verda…» Les mer »

To motlause venerNår evangeliet ein og annan gong blir openberra for oss, kan det vera mest som å bli frelst på nytt. Det var det som hende med dei to som var på veg til Emmaus, då Jesus gav seg i lag med dei. Det var to motlause, kristne vener som tala seg imellom om alt som hadde hendt med Jesus, han som dei hadde sett sitt håp til. Det står at augo deira vart haldne att, så dei ikkje kjende han. Men det står òg skrive at «der to eller tre er samla i mitt namn, der er eg midt imellom dei» (Mat 18:20). Det ser vi her. «Se, Jesus er nær, om stundom han synes langt borte!» (Lina …

På veg til Emmaus Les mer »

«Jesus svara og sa til han: Sanneleg, sanneleg seier eg deg: Ingen kan sjå Guds rike utan han vert fødd på nytt.» Joh 3:3 Ein ny fødselNikodemus var ein av rådsherrane til jødane, ein ansett farisear og skriftlærd. Etter det han hadde høyrt og sett av Jesus, kjende han seg dregen mot denne merkelege mannen. Ei gryande uro hadde nok begynt og gjera seg gjeldande med tanke på hans eigen sjeletilstand. Han anerkjende Jesus som ein lærar som var komen frå Gud. Jesus går rett på sak og seier at ingen kan sjå Guds rike utan han vert fødd på nytt. Dette var Nikodemus heilt framand for. «Korleis kan dette gå til?», undrast han. «Jesus svara og sa til han: …

Nikodemus – og den nye fødsel Les mer »

«Då ropa han og sa: Far Abraham! Miskunna deg over meg og send Lasarus, så han kan duppa fingertuppen sin i vatn og svala tunga mi! For eg lid stor pine i denne elden!» Luk 16:24 Frelst – fortaptAlle menneske på jorda fell inn under ein av desse to kategoriar. Det finst ingen mellomtilstand. Æva er noko frykteleg for den som går fortapt. Ei alltid vedvarande pine. Du som ikkje er frelst, er alt fortapt, her og no. Døyr du i den tilstanden du er, slår du augo opp i fortapinga (Luk 16:23). Det er ein stor avgrunn mellom himmel og helvete (16:26). No i nådetida er det råd å koma over denne avgrunnen. Trua på helveteTrua på helvete er …

Den evige fortapinga Les mer »

«Då sende Herren seraformer inn mellom folket…» 4Mos 21:6 «Det er liv i å se»Den drepande gifta som ormen fekk overført til Adam og Eva, gjekk i arv til alle deira etterfølgjarar.Her i øydemarka fekk folket, på grunn av si synd, bokstaveleg talt erfara ormegifta, og mange av israelitt- ane døydde. Folket erkjente at dei hadde synda, og dei gjekk til Moses og bad om han ville gå i forbøn for dei og be Herren ta ormane bort. Herren høyrde bøna, men på ein annan måte enn folket hadde tenkt seg. Herren sa til Moses at han skulle laga ein seraform og setja han på ei stong, «så skal kvar den som er biten og ser på han, få leva» …

Koparormen Les mer »

«Så er vi då sendebod i staden for Kristus, som om Gud sjølv formana gjennom oss. Vi bed i staden for Kristus: Lat dykk forlika med Gud!»2Kor 5:20 Guds forlik med ossNår det gjeld vår frelse, er alt ordna frå Guds side. Loven er oppfylt, synda er sona og gjelda betalt. Apostelen Paulus seier det så sterkt at Gud forlikte oss med seg sjølv, ved Kristus, ja, at Kristus forlikte verda med seg sjølv så han ikkje tilrekner dei misgjerningane deira (2Kor 5:18-19). Dette er så sterke ord at ein kunne vera freista til å stilla spørsmålet om alle er eller blir frelste då? At det ikkje er slik, ser vi når vi les i Guds ord. Det som Jesus …

Lat dykk forlika med Gud! Les mer »