Ragnar Opstad

«Altså, liksom ein manns fall vart til fordøming for alle menneske, såleis vart og éin manns rettferdige gjerning til livsens rettferdiggjering for alle menneske» (Rom 5:18). Her les vi om to menn, som begge representerer heile slekta. «Kristus er vår andre stamfar: Vi arver nå like uforskyldt rettferdighet og liv fra ham, som vi fra Adam, vår første stamfar, arvet synd og død. Gud ser oss i Kristi død og oppstandelse som døde og oppståtte saman med ham – likesom vi i Adams fall er falne og i Adams død er døde sammen med ham». Vi blir sette på prøve«Adam og Eva ble satt på prøve overfor treet til kunnskap om godt og ondt. På samme måte skulle Gud nå …

Vårt forhold til våre to stamfedre Les mer »

«Å, hvilken ære, For tanken alt for stor, Hans barn å være Som i det høye bor! Når jeg er blevet Til Herren rett omvendt, Fra verden revet, Med Jesus rett bekjent, I himlen skrevet Med Lammets røde prent!»(Hans Adolph Brorson, 1739. Sb 134:1) Erfaring om vår fortapte tilstandVi kan ikkje bli frelste utan ved ein ny fødsel, ein åndeleg fødsel. Og dette igjen kan ikkje skje utan at vi får gjera erfaringar om vår eigen fortapte tilstand. «Da en ugudelig jeg blevet var, Utfattig sjel som intet i seg har, Da fikk jeg se det blod på korset rant Og lækedom for sjelesmerten fant» (Marius Giverholt, 1874. Gml. sb 218:2). Dersom dette ikkje blir ei personleg erfaring, kjem vi …

«…til Herren rett omvendt» Les mer »

Vårt val?I forklaringa til «Den tredje trosartikkel» kan vi lesa desse orda: «Jeg tror at jeg ikke av egen fornuft eller kraft kan tro på Jesus Kristus, min Herre, eller komme til ham…» Ingen blir frelst som ikkje vil bli frelst, men ein blir heller ikkje frelst på grunn av sin vilje.«Det er ikke ditt valg som omvender deg, like lite som det på sykehuset er ditt valg som opererer deg. Det er legen som opererer, men han må ha ditt ‘ja’. Det er Frelseren som frelser deg» (Ole Hallesby). I min ungdom las eg ei bok som m.a. omtala emnet «Den selvtagne tro». Eg hugsar ikkje stort anna enn akkurat dette uttrykket, og at denne trua ikkje var frelsande. …

Kan eg bli frelst når eg vil? Les mer »

Fridom i KristusAv Ragnar Opstad «Til fridom har Kristus frigjort oss…» Gal 5:1a Til nokre som trudde om seg sjølv at dei var på himmelvegen – utan å vera det, sa Jesus: «Får då Sonen gjort dykk frie, då vert de verkeleg frie» (Joh 8:36). Dette reagerte dei kraftig på. Dei var jo Guds folk! Så kjem denne Jesus og vil øydeleggja heile gudsforholdet deira! Var det rart at dei vart forarga? Ja, så sinte vart dei at dei til sist ville steina han. Dei var – som pastor B. A. Lindeland har uttrykt det i boka «Underveis» frå 1932 – «himmelvandrere på veien til helvetet». Guds ord til oss i dag I dag er det oss det gjeld. Guds …

Fridom i Kristus Les mer »

Vårt forhold til Guds ordAv Ragnar Opstad Judas Iskariot «Allerede tidlig – ennå under det første årets virksomhet i Galilea – ble Jesus klar over at Judas ville bli djevelens redskap til å forråde ham. Han sier: ‘Har jeg ikke utvalgt dere tolv? Og én av dere er en djevel’ (Joh 6:70). Judas hadde en ærgjerrig natur, og pengebegjæret var hans fristelse. Så satte Jesus ham til å være kasserer for hele flokken, til å vokte og forvalte de kjærlighetsgavene som venner forsynte dem med (Joh 12:6). Hvorfor, har man spurt, gjorde Herren det? Var ikke det å ‘sette en rev til å vokte gjess?’ – Nei, for Jesus ville nettopp møte Judas der hvor han hadde fristelse, og gi …

Vårt forhold til Guds ord Les mer »

Sakkeus Av Ragnar Opstad Eg trudde at mi sak med Gud vart ordna då eg vart omvendt. Når det vart spørsmål om mitt gudsforhold, gjekk tankane oftast tilbake til omvendinga. Men gjennom forkynninga av Guds ord, slik det er gitt oss som lov og evangelium, smuldra liksom heile omvendinga bort, og eg stod tilbake ribba for alt. Då vart det om å gjera for meg, som det vart for Sakkeus, eg måtte få sjå Jesus. Og som ei morgondemring fekk eg sjå, og kvila i, at mi sak med Gud var ordna lenge før mi omvending, på Golgata av Jesus. Det gav gleda og frelsevissa. I bibelforklaringa «Gullgruben» av C. Asschenfeldt-Hansen står følgjande å lesa om Sakkeus: I nød for …

Sakkeus Les mer »

Trua på det fullførte frelseverket Av Ragnar Opstad «Då Jesus hadde fått eddikvinen, sa han: Det er fullført! Og han bøygde hovudet sitt og anda ut.» Joh 19:30 Det er ufattelig stort at Jesus vart født inn i vår slekt. Endå større er det at han kunne proklamere sin siger før han døydde. Jesus var åleine om frelseverket. Og han vil vera åleine om det i ditt og mitt liv. Ved tru Korleis blir dette vårt? Ved tru, seier Ordet. Det vil seia av nåde – ufortent. Tru står alltid som motsetning til gjerning. Trua er difor ikkje noko vi gjev Gud, men noko han gjev oss! «Så kjem då trua av forkynninga som ein høyrer, og forkynninga som ein …

Trua på det fullførte frelseverket Les mer »

Gjer arven kjent! Av Ragnar Opstad Brødre: Del arven på broderlig vis! Langt lyser arven som slektene samlet. Arven av makt og av kunnskap og gull. Tungt har de strevet og fremad seg famlet. Rikdommen øket til arven ble full. Hvem skal vel eie den? Å, hvor det strides. Blødende sår og så svære forlis! Å, hvor det strides, å se hvor det lides. Brødre: Del arven på broderlig vis! De som fikk mest og vil all ting beholde, får bare hendene fulle av støv. Raner de til seg med hjertene kolde, favner for skatten det visnende løv. Del dog og gi! De som deler og giver, kjøper sin arv for den saligste pris. Rike for andre, selv rikest de …

Gjer arven kjent! Les mer »

Janette til minne Av Ragnar Opstad Den næraste familie, ein del vener og enkelte andre fekk dette minneskrivet den gongen det vart nedteikna i 1981. Når vi no har teke det fram på nytt, er det fordi vi tykkjer Janette etterlet seg eit fint vitnesbyrd om sin frelsar. Kanskje det kunne vera ei påminning og til ettertanke for borna og dei unge som veks opp i dag, ja også for oss eldre? «Ikkje ein spurv…» Sundag 14. september 1980 måtte vi fortelja Janette at ho neste dag skulle på sjukehuset. Ho var då åtte år gammal, og hadde alt lenge periodevis klaga over magesmerter. Det vart gråt då ho høyrde det, og mor og far sitt hjarta var med i …

Janette til minne Les mer »

«Aldri før hadde det vore nokon konge som han, nokon som på den måten hadde vendt om til Herren av heile sitt hjarta og heile sin hug og av all si makt, slik heile Moselova krev. Og etter han stod det ikkje fram nokon som han» 2Kong 23:25. (Les gjerne heile avsnittet 22:1-23:26!) Tenk å få eit slikt ettermæle! Josia sitt forhold til lovboka Josia var berre åtte år gammal då han vart konge. I 2Krøn 34:3 står det at han søkte Gud i det åttande året av styringstida si, altså 16 år gammal. Ti år seinare, i det attande styringsåret, då han var i ferd med å setja i stand templet, fann øvstepresten Hilkia – nærast tilfeldig – lovboka. …

Josia og Kong reinsinga av templet Les mer »